Zdrowie psychiczne człowieka, zdrowa psychika, higiena psychiczna, zdrowie psychiczne jako wartość, psychika a zdrowie

Ciągle brudne ręce

Najczęściej występujące natręctwo to nieustanne mycie rąk, zwane ablutomanią. Jego źródłem jest strach przed zarazkami. Piosenkarz Robbie Williams zawsze ma przy sobie chusteczki odkażające, myje co chwilę ręce i uważa większość kobiet, nawet pięknych aktorek i modelek, za „zdecydowanie nieświeże”. Michael Jackson ze strachu przed zarazkami śpi w namiocie tlenowym i nie wychodzi z domu bez maseczki na twarzy. A znany aktor Matthew McConaughey ma obsesję na punkcie mycia zębów i nieustannie je szoruje.
Zapewne spotkałaś też u siebie w pracy osoby, które przynoszą do biura mydło antybakteryjne i biegają często do łazienki, by umyć ręce. Internista uzna ich zachowanie za bardzo zdrowe. Psychiatra albo psycholog bez wahania powiedzą, że to choroba.
W poszukiwaniu okularnic

Nerwicę natręctw lekarze nazywają fachowo zespołem obsesyjno-kompulsywnym. Ale najczęściej mówi się na nią po prostu obsesja, czyli coś nieustająco powracającego, np. natrętne myśli. Mimo że ich nie chcesz, uparcie pojawiają się w głowie. Może to być zastanawianie się przez cały dzień, czy zakręciłaś wodę. Albo myślenie o czymś znacznie bardziej abstrakcyjnym, np. o śmierci. Godzinami roztrząsasz, czy to boli, próbujesz nawiązać kontakt z duchami, chodzisz do wróżki, by poznać datę swojej śmierci, a nawet rozważasz samobójstwo. Wszystko po to, by umrzeć w sposób kontrolowany. „Kontrola” to właśnie słowo klucz do większości natręctw. Pojawiają się, gdy usiłujesz odzyskać poczucie panowania nad własnym życiem. Albo przynajmniej nad jakimś jego wycinkiem. Dlatego właśnie bardzo często obsesje zaczynają nękać ludzi w sytuacjach stresowych: po utracie pracy albo rozwodzie. Świat wydaje się groźny i chaotyczny, więc umysł próbuje opanować jego mały fragment. Pojawia się też myślenie magiczne: „Jeśli zobaczę trzy kobiety w okularach w ciągu minuty, szef mnie dziś nie skrzyczy”. Oczywiście, mając obsesję, nie zostawia się takiej sprawy losowi. Trzeba pędzić ile sił w nogach do centrum handlowego i rzucać się w największy tłum w nadziei, że będzie tam dużo okularnic.